وظیفه آموزش مهارت‌های زندگی به دانش‌آموزان چندسال به معاونت پرورشی و تربیت‌بدنی وزارت آموزشوپرورش واگذار شد و در زمان تصدی علی‌اصغر یزدانی بر معاونت پرورشی، آموزش مهارت‌های زندگی به دانش‌آموزان تحت عنوان درس پرورشی؛ آداب و مهارت‌های زندگی به‌طور آزمایشی در 10درصد مدارس راهنمایی و متوسطه کشور آغاز شد. یزدانی، معاون اسبق پرورشی وزیر آموزشوپرورش آبان سال89 در این‌باره اعلام کرد: از سال تحصیلی آینده طرح آموزش مهارت‌های زندگی در همه مدارس کشور اجرا می‌شود و دانش‌آموزان در دو ساعت درس پرورشی در هفته، مهارت‌های زندگی را با رویکرد دینی فرامی‌گیرند. براساس مصوبه شورای‌عالی آموزشوپرورش، آموزش مهارت‌های زندگی از حدود یک‌دهه پیش باید در مدارس آغاز می‌شد تا دانش‌آموزان با مهارت‌های ۱۲گانه زندگی شامل مهارت «نه گفتن» به آسیب‌های اجتماعی، مهارت حل مسئله، دوست‌یابی و... آشنا شوند. البته پیش از آن حدود یک دهه مسئولان مربوطه در این‌باره وعده‌هایی داده بودند که عملی نشده بود. معاون اسبق پرورشی وزارت آموزشوپرورش مدعی شد: آموزش مهارت‌های زندگی در حال حاضر در کشور ارائه می‌شود، ولی بومی‌شده و هماهنگ با رویکردهای فرهنگی در کشور نیست، به همین دلیل اقدامی که در آموزشوپرورش در بحث آموزش مهارت‌های زندگی صورت گرفته، طراحی کتاب‌های درسی آداب و مهارت‌های زندگی با رویکرد دینی و فرهنگی است.
او به این موضوع نیز اشاره کردکه از سال‌ها قبل قرار بوده مهارت‌های زندگی در مدارس به دانش‌آموزان آموزش داده شود که پیش از این، این امر محقق نشده بود و طی این سال‌ها به‌صورت پراکنده، سازمان بهزیستی و ستاد مبارزه با مواد‌مخدر اقدام به تالیف و توزیع جزوه‌هایی در این زمینه می‌کردند که جزو برنامه‌های اختیاری بود. هم‌اکنون مهارت‌های زندگی در مدارس به‌طور مشخص آموزش داده نمی‌شود و کودکان و نوجوانان در مقابل مشکلات بسیار آسیبپذیر هستند و در رویارویی با مشکلات تحصیلی، خانوادگی و پدیده‌های اجتماعی بدون حامی به حال خود رها شده‌اند. آفرین رحیمی‌موقررئیس اداره سلامت روان وزارت بهداشت، سال86 از توقف آموزش کتاب مهارت‌های زندگی در مدارس با وجود هماهنگی‌های انجام شده بین وزارتخانه‌های بهداشت و آموزشوپرورش خبر داد. همزمان با اظهارات رئیس اداره سلامت روان وزارت بهداشت، محسن فریدی که در آن زمان مدیرکل دفتر مقابله با آسیب‌های اجتماعی وزارت آموزشوپرورش بود، گفت: آموزش مهارت‌های زندگی نیاز به اعمال مدیریت منسجم در نهادهای فرهنگی و مرتبط با این مسئله ازجمله وزارت بهداشت و سازمان بهزیستی دارد و تنها مختص به آموزشوپرورش نیست.
کارشناسان بر نقش انکارناپذیر معلمان در اجرای طرح‌های آموزشی مربوط به مهارت‌های زندگی تأکید می‌کنند و اینکه هرچه انگیزه معلمان بیشتر باشد اجرای اینگونه طرح‌ها با موفقیت بیشتری همراه خواهد بود. مسئولان با راه‌اندازی پایه ششم ابتدایی می‌گویند که آشنایی با آداب و مهارت‌های زندگی از اهداف برنامه‌های درسی پایه ششم است. البته عنوان می‌شود در ارتباط با آموزش مهارت‌های زندگی اخیراً کمیته‌ای برای برنامه‌ریزی ارتقای آداب و مهارت‌های زندگی در آموزشوپرورش شروع به‌کار کرده است. شرایط کنونی جامعه طوری است که دانش‌آموزان بیش از گذشته به پدران و مادران متکی هستند؛ همچنین آفت‌های مختلفی آنها را تهدید می‌کند و از طرفی نحوه روبه‌رو‌شدن با مشکلات به آنها آموزش داده نمی‌شود که این مسئله آنها را در مقابله با مشکلات بیش از گذشته آسیبپذیر کرده است. با توجه به اینکه دانش‌آموزان در‌معرض انواع آسیب‌های اجتماعی قرار دارند و وظیفه دستگاه‌های متولی مانند وزارتخانه‌های علوم، آموزشوپرورش، بهداشت، ورزش‌و‌جوانان، سازمان بهزیستی، صداوسیما و شهرداری‌ها بسیار سنگین است باید این دستگاه‌ها برنامه‌ریزی منسجمی برای آموزش مهارت‌های زندگی داشته باشند. برنامه‌ها و اقدامات مقطعی و شتاب‌زده دردی را درمان نمی‌کند و آموزش مهارت‌های زندگی در جامعه کنونی بیش از هر زمانی ضرورت دارد.
